Ήρθανε άξαφνα…χωρίς αποσκευές και διαβατήρια.
Δεν ήρθανε ταξιδευτές στη γη των Μακεδόνων
για να ξεχάσουνε καημούς.
Δεν ήταν ούτε ζητιάνοι ούτε γυριστάδες.
Ξεριζωμένοι από τη γη τους,
τη γη του Ομήρου και του Ηροδότου,
ήρθαν εδώ και ξαναρίζωσαν
κι έχτισαν ξανά τα σπίτια τους.
Πήραν κλήρο κι έσπειραν τους σπόρους της απαντοχής.
Έπλεξαν καινούργια φορεσιά
κι έντυσαν τα γυμνά υστερνά τους όνειρα
κι έκαναν τα Καϊλάρια ν`ανθίσουν, να καρποφορήσουν
να ζωντανέψουν με τη δική τους αίγλη κι αρχοντιά,
να γίνουν η Πτολεμαΐδα του σήμερα.
Όλο εκείνο το ανώνυμο πλήθος των προσφύγων, που εγκαταστάθηκε στη γη της
Εορδαίας, σιγά-σιγά πήρε συγκεκριμένη μορφή και όνομα:
