Επιμέλεια κειμένου
Ελένη Χατζούδη – Τούντα
Λίγο πριν την μεγάλη καταστροφή δυο φίλοι τούρκοι συμβουλεύουν έναν έλληνα επιχειρηματία να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα πριν είναι πολύ αργά.
Όμως εκείνος δεν τους πίστεψε, γιατί βασίστηκε στα λόγια του έλληνα αρμοστή Στεργιάδη!
“Στη Μαγνησία τρεις μήνε πριν από τη μεγάλη καταστροφή, δύο μπέηδες περπατούν παίζοντας το κομπολόι τους, κάτι ψιθυρίζουν μεταξύ τους, στρέφονται προς το κατάστημα του Γιάννη κοντοστέκονται και με αργά βήματα μπαίνουν μέσα. Ο Γιάννης όπως πάντα τους καλοδέχεται και τους περνά στο ιδιαίτερο γραφείο του να τους κεράσει ως συνήθως , τη ρακή με το σκουμπρί. Το ύφος τους είναι πολύ σοβαρό, αφού μένουν αμίλητοι για αρκετή ώρα, ο ένας από τους δύο με σκυμμένο το κεφάλι αρχίζει να λέει.
-Κύριε Ράλλη πάντα μας φέρεσαι καλά αλλά κι εμείς σε θεωρούμε φίλο μας, γιατί βλέπουμε πόσο μεγαλόψυχος είσαι με τους Τούρκους χαμάληδες που τους έχεις στη δούλεψή σου. Τώρα ήρθε η ώρα να σου ανταποδώσουμε τα ίσα.
-Δεν καταλαβαίνω τί συμβαίνει; Απορεί ο Γιάννης.
-Άκουσέ μας προσεκτικά. Πάρε την οικογένειά σου και την περιουσία σου και φύγε για την Ελλάδα.
-Αστειεύεστε φαίνεται! Πώς ν’ αφήσω ό,τι έφτιαξα με τόσους κόπους;
-Κι όμως πρέπει να φύγεις, γιατί σε λίγο καιρό θ`αναγκαστείς εσύ και όλοι οι Έλληνες να εγκαταλείψετε την Μικρά Ασία. Φύγε όσο είναι καιρός. Υπάρχει κάποιος Τούρκος πολύ ευκατάστατος που ενδιαφέρεται ν’ αγοράσει την επιχείρησή σου, πούλησε ότι έχεις και δεν θα χάσεις.
-Αυτό που μου ζητάτε είναι αδύνατον να γίνει, εμείς περιμένουμε την αυτονομία της Μικράς Ασίας κι εσείς μου λέτε πως θα φύγουμε; Είναι επηρεασμένος από τα λόγια του αρμοστή Στεργιάδη, ο οποίος καθησύχαζε συνεχώς τους πάντες. Οι Μπέηδες χωρίς να δεχθούν τη ρακή που τους πρόσφερε ο Γιάννης, φεύγουν με αργά βήματα περιμένοντας έστω και την τελευταία στιγμή μήπως αλλάξει γνώμη.
Όταν ήρθε η καταστροφή μονολογούσε: “Δεν τους άκουσα τους μπέηδες, που ήταν πραγματικοί φίλοι και είχαν τόση ανθρωπιά!
(Απόσπασμα από το βιβλίο της κ. Καλλιόπης Ράλλη-Τσιτμή
“Κάτω από το Σίπυλο της Ιωνικής γης” Πειραιάς, 1994).